Giresun Kaçamağı

Bu sıralar çizim işleri yoğunlaştı, yığıldı, yetişmesi lazım. Tabi bir çalışmanın düşünme aşaması çizim aşamasından bazen daha zor oluyor. Size gönderilen makaleyi yazan kişiden siz daha çok düşünürsünüz, ( tabi benim kafa durdu bu sıralar,neyse...) nasıl çizeceğinizi yani bir yönetmensiniz ve bir çekim sahnesi ayarlamalısınız. İşte bu sıralar dergi işleri böyle, hatta yakında kapak sendromuna gireceğim :)  Daha önceden de Figenciğime verilmiş bir sözüm vardı. Ben ha bir gayret çizim işlerini tamamlayıp Giresun'a gitmeyi planladım ama tıpkı Amasya gezim gibi gideceğim saate kadar çizim yaptım ama malum bitmedi. Yeni bir tasarım daha şart ama bunları bir yana koydum. Ne de çizim yaptığım kişilere belirtmeden Zümrüt ile birlikte Giresun'a gittik. Velhasıl biz arabaya bindik, Espiye' ye geldiğimizde iki tane dede bindi arabaya ama halleri komediydi. Meğer içmişler, bir tanesi kafa duman ha sızdı sızacak, şahsen ben ilkten anlamadım ama Zümrüt ısrar edince durumu daha iyi anladım. Bir süre onların muhabbetini dinledik, sustular ama benim canım sıkıldı arabada ve Zümrüt' e dedim ki ' Keşke dedeler konuşsa da az gülsek', bunun üstüne ineceğimiz yere gelmişiz, dedeler konuşmaya başladı ama son dakika gölünü attılar gene, haha... 

 Bu şekilde arabadan indikten sonra bizi, canım arkadaşım Figen ve Neslihan'ın Çikolata Fabrikası blogunun sahibi Neslihan Hanım' da karşılamaya gelmiş (tıpkı blogundaki gibi, biraz kısa süre görüşmüş olsakta, Neslihan'a sevgiler...)

Giresun her ne kadar Trabzon' u andırsa da daha dik bir şehir...

Yemek ve muhabbet faslından sonra saat  gece11' de Giresun Kalesi' ne doğru yürüdük ve kaleden güzel kareler yakaladım. Hemde gece gece Giresun' u tümüyle görmek nasip oldu. 

Daha sonra ellerimizde sakızlı dondurmalarımızla evin yolunu tuttuk. Hoş sohbet ve  Türk kahvesi eşliğinde geceyi geçirdik. Hatta gece gece sanat sohbetinden de mahrum kalmadık, Figenciğim İstanbul' daki bienali anlattı biz dinledik. Yüksel Arslan' dan Botero'ya... 

Sonraki gün Zeytinlik' te soluğu aldık. Bir sürü tarihi ev ve dar sokaklar... Koruma altına alınmış bir bölge ve evler restore ediliyor. Eğer Giresun' a giderseniz mutlaka Zeytinlik' e gidin. Hatta o evlerden birinin sizin olmasını isteyebilirsiniz. 

Ben lisedeyken bir AGSL konseri için Giresun' a gitmiştim, o zaman bahçesinde fotoğraf çekildiğim eski evi gördüm. Çok değişmiş, yepyeni bir yapı olmuş restore edilince.Anılarım tazelendi :) Haha... 

Giresun bir garip geldi bana, nasıl bir rota çizmişse Figen, döndükçe hep aynı yere geldik :) Aynı yere gelince de soluğu Giresun Üniversitesi Rektörlüğü yanında Millet Bahçesi' nde aldık. Çayla birlikte ayrı bir sohbet :) 

Orayla da sınırlı kalmadık, sahile indik. Dalga sesleri ve rüzgar eşliğinde gene çaylarımızı yudumladık. Ne güzeldi ne güzel. Hele de çizim yorgunluğu üzerine çok güzel geldi. Hiç kalkmasanda otursam hep orda :) 

Her güzel şeyin bir sonu vardır tabi, o günü de lahmacun yiyerek tamamlayıp Trabzon' un yolunu tuttuk. Figen' in dediği gibi " Çörekler bitti, arkadaşlar gitti... "

Figenciğim herşey için çok teşekkür ederim, çöreklerinde ayrı güzeldi :) Ama otobüse binip, pencereden sana bakmak bir burukluk verdi. Hele de senin o halini görünce, tuhaf oldum. Kendimi Türkiye' den ayrılacağım zamandaki gibi hissettim bir an(daha gitmeden). İnşallah Giresun olmasada İstanbul' da görüşmek kısmet olur... Herşey için sağol canım benim :)

Yakında 'Gezelim Görelim' programını ben sunacakmışım gibi hissettim :) Çok gezdiğimi düşünmeyin, bilgisayar başında 7/24 çizim yapıyorum. Freelance çalışmanın mesai saati yok malesef :)