Ey Türk Gençliği, Birinci Vazifen Sınavlara Girmektir!

Öss' ye girdiğim dönemde, böyle bir gazete başlığı vardı. Ordan kalmış aklımda, hatta saklamışım. Bu resim Öss sınavına girdiğim seneden ama hangi gazeteden kesmişim, sıınava girdiğim tarihi de bilmiyorum. Sınavlar kaderimiz, alın yazımız olmuş. Öyle ki hayatımızın derinliklerine inmiş, artık psikolojik sebeplerin başında sınavlar geliyor. Sınavlara yakın hastanelerin psikiyatri servislerine giderseniz, orda sınav gençliğine rastlayabilirsiniz. Öyle vakalar vardır ki, ne haller de bu gençlik dersiniz. Bu gençlik gündemi nasıl takip etsin, nasıl bir yorum geliştirsin ki... Tek hedefiniz sınavlar ! Yat kalk sınava çalış! Kazanamadın mı? İşte bundan sonrası da ayrı bir psikolojik durum; çevre baskısı, aile istekleri, karşılaştırmalar ( Bak, bu buraya girmiş, şu atanmış vesaire vesaire...) Aileler çocuklarının iyi bir yerlere gelmelerini isterken bazıları, çocuklarını öyle bir atmosfere sokuyorlar ki, ruh dünyası hatta sağlık ikinci plana düşüyor. Gençlik ne üretsin ne düşünsün, şartlandıkları tek şey "sınav".

Gitgide de artışta sınavlar. Öğretimin her kademesin de ayrı bir sınav. Artık bu gençlik SBS ile hayata başlıyor, peşinden ÖSS-bu sınavda parçalandı artık, sistemi değişti- daha sonrasında KPSS, artılarını da düşünürsek DGS, ALES, ÜDS, KPDS... Sonu 'S' ile biten o kadar sınav var ki, artık duymak istemezsiniz. Özellikle üniversiteyi bitirmiş ve atanmamış, işe başlamamışsanız en büyük darbeyi o zaman alıyorsunuz. İş yok, atanma yok, okuduğu alanla alakasız bir işe başlar; "Bunun için mi okudum ben, okumasam gene yapardım bu mesleği" der durur. Sorun nerde? Kim haklı, kim haksız? Hangi taraftan bakmalıyız; Devlet açısından mı? Aile açısından mı? Yoksa kendi açımızdan mı? İşin en acı tarafı, gerçekten yetenekli, bilgili insanları bu sınav olayıyla kaybediyoruz, kabuklarına sinmelerine yardımcı oluyoruz. Tek bir sınavla kişinin bu işi de yapabileceğine inanıyoruz. Ayrıca karşılacağınız bir durum tembel diye tabir edeceğimiz, bu işi gerçekten yapamayacak insanların bir yerlere gelmesi. Kendisine ne kazandırmış ki başkalarına ne kazandırsın dediklerimiz de var malesef. Sınavlar ne kadar adil? İnsanları gerçek mana da ölçmeye yetiyor mu? O kadar soru var ki sorulacak, ne ben cevaplayabilirim ne de siz! Ahh bu sınavlar...